پرچ به طور گسترده ای در ساخت و ساز، تولید دیگ بخار، پل های راه آهن و سازه های فلزی استفاده می شود.
ویژگی های اصلی پرچ عبارتند از: فرآیند ساده، اتصال قابل اعتماد، مقاومت در برابر لرزش و مقاومت در برابر ضربه.در مقایسه با جوش، معایب آن عبارتند از: ساختار حجیم، سوراخ های پرچ ضعیف، 15٪ تا 20٪ استحکام مقطع قطعات متصل، شدت کار بالا، صدای بالا و راندمان تولید پایین.بنابراین پرچ کردن به اندازه جوشکاری مقرون به صرفه و محکم نیست.
در مقایسه با اتصالات پیچ‌دار، پرچ‌کاری اقتصادی‌تر و سبک‌تر استبرای نصب خودکار مناسب است.اما پرچ برای موادی که خیلی ضخیم هستند مناسب نیست و مواد ضخیم تر پرچ کردن را دشوارتر می کند.به طور کلی پرچ برای تحمل کشش مناسب نیست زیرا استحکام کششی آن بسیار کمتر از مقاومت برشی آن است.
با توجه به توسعه جوشکاری و اتصالات پیچ و مهره ای با استحکام بالا، کاربرد پرچ به تدریج کاهش یافته است.فقط در سازه های فلزی که در برابر بارهای ضربه ای یا ارتعاشی شدید مقاومت می کنند، یا در شرایطی که فناوری جوش محدود است، مانند قاب جرثقیل، پل های راه آهن، کشتی سازی، ماشین آلات سنگین و غیره استفاده می شود، اما پرچ کردن همچنان روش اصلی در حمل و نقل هوایی و هوایی است. هواپیمای هوافضا
علاوه بر این، گاهی اوقات از اتصالات پرچ استفاده می شوداتصال اجزای غیر فلزی(مانند اتصال بین صفحه اصطکاک در کفشک ترمز و کفشک یا تسمه ترمز)
زمان ارسال: نوامبر-13-2023